Tweet
سلام دوستان گرامی مترجم آنلاین
مقاله جالبی رو دیدم که اونو براتون اینجا قرار میدم
در پاسخ به این سؤال که «آیا می توان بدون استاد، زبان انگلیسی را آموخت؟» ما بر این باوریم که همه می توانند با بهترین روش به یادگیری زبان انگلیسی در منزل بپردازند ولی این بدان معنا نیست که هیچ گونه نیازی به راهنمایی ندارند. به عبارت دیگر، این مسئله در صورتی امکان پذیر است که زبان آموزان به این باور رسیده باشند که در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی باید از راهنمایی های صحیح بر خوردار شوند اما یادگیری زبان انگلیسی، چه با استاد و چه بدون استاد، مستلزم برداشتن گام های صحیح، مؤثر و مفید در مسیر یادگیری است که برعهده خود زبان آموز می باشد.
۱ – انگیزه یادگیری زبان انگلیسی:
اولین و مهم ترین گام، داشتن انگیزه کافی و احساس نیاز به یادگیری زبان انگلیسی است. ممکن است علاقه شما به درک گفت و گوی گردشگران خارجی شما را به سمت یادگیری زبان انگلیسی سوق دهد و یا علاقه شما به فوتبال باعث شود پا به دنیای یادگیری زبان انگلیسی بگذارید. پر واضح است که یافتن انگیزه برای یادگیری زبان انگلیسی و در عین حال تقویت آن، می تواند پیشرفت ما در یادگیری زبان های خارجی دیگر را نیز به همراه داشته باشد.
۲ – برنامه ریزی برای یادگیری زبان انگلیسی:
گام دوم، داشتن یک برنامه ریزی زمانی مناسب جهت یادگیری زبان انگلیسی است. همان طور که یک متخصص تغذیه با توجه به سازوکار شیمیایی بدن، قد و وزن و دیگر عوامل مؤثر در تغذیه ما، یک برنامه غذایی خاص برایمان در نظر می گیرد، در فرایند یادگیری زبان انگلیسی نیز می بایست برنامه زمانی مخصوص به خود داشته باشیم و در جهت اجرای آن گام برداریم. شایان گفتن است که تنظیم چنین برنامه ای جز با آگاهی از استعدادها و علایق شخصی فرد میسر نیست.
۳ – استمرار در یادگیری زبان انگلیسی:
حال با وجود برنامه زمانی مناسب، گام سوم برای عملی شدن این برنامه زمانی مناسب، استمرار در یادگیری زبان انگلیسی است. متأسفانه اغلب می بینیم که بسیاری از زبان آموزان به طور منظم در جلسه های آموزش زبان انگلیسی شرکت نمی کنند و برنامه زبانی خود را به دقت پیاده نمی سازند. چنین مسئله ای به سادگی می تواند به روند یادگیری زبان انگلیسی لطمه بزند؛ چراکه استمرار داشتن در فرایند یادگیری زبان انگلیسی یکی از عوامل مهم پیش برنده زبان آموز است.
۴ – اعتماد به نفس:
گام چهارم داشتن اعتماد به نفس کافی است. تجربه نشان داده است آن دسته از زبان آموزانی که در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی اعتماد به نفس کافی ندارند، دچار سردرگمی در مسیر آموزش زبان انگلیسی می شوند. به عبارت دیگر، این گروه به دلیل نداشتن اعتماد به نفس کافی قادر نخواهند بود آموخته های خود را در محیط های جمعی ابراز کنند.
۵ – تمرین و تحقیق:
بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که صرف شرکت در کلاس ها ی یادگیری زبان انگلیسی برای آموختن آن کفایت می کند، این در حالی است که کار یادگیری زبان انگلیسی در واقع بعد از اتمام کلاس آغاز می شود. زبان آموز می بایست خارج از کلاس زبان انگلیسی، فعالیت زبانی و مطالعه داشته باشد و این، گام پنجم یادگیری صحیح زبان انگلیسی است.
داشتن یک برنامه زبانی مناسب با در نظر گرفتن دو عامل حیاتی فعالیت زبانی و استمرار در کنار مدیریت زمان می تواند در پیشبرد اهداف زبانی شما بسیار مؤثر باشد.
۶ – ساده گویی:
گام ششم، ساده انگاشتن زبان انگلیسی است. بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که استفاده از واژگان و اصطلاحات پیچیده در مکالمات و مکاتبات آن ها را فراگیرندگانی حرفه ای تر جلوه می دهد؛ در حالی که چنین باوری بس نادرست است.
۷ – تلفیق مهارت های یادگیری زبان انگلیسی:
گام هفتم، تلفیق چهار مهارت گفت و شنود، خواندن و نوشتن و دیگر زیر مجموعه های زبان انگلیسی با یکدیگر است. تأکید بر یک یا دو مهارت و نادیده انگاشتن مهارت های دیگر کاری اشتباه است. برای تقویت این مهارت ها باید تمرین های مربوط به هر یک را به طور مستمر انجام داد.
۸ – شخصی سازی:
با به کارگیری گام هشتم می توان آموخته های خود را در کلاس های زبان یا خود آموزی ها به یافته های ماندگار در ذهن مبدل کرد و این موضوع جز با مرتبط ساختن آن ها با زندگی شخصی مان امکان پذیر نیست. مادامی که ما زبان آموزان زبان دوم یا سوم به زبان های خارجی به چشم درس نگاه می کنیم، نمی بایست انتظار پیشرفت قابل ملاحظه ی در این زمینه داشته باشیم. در حقیقت، با درگیر کردن زندگی شخصی خود با دانسته های زبانی، نه تنها می توان آن ها را تثبیت کرد بلکه می توان تأثیر شان را در عرصه های مختلف زندگی همچون ارتباط با دیگر افراد، اطلاع از اخبار، کسب علم و بسیاری موارد دیگر ملاحظه کرد.
۹ – راهبردها و سبک ها یادگیری زبان انگلیسی:
گام نهم که تأثیر بسیار مهمی در فرایند زبان آموزی دارد، آگاهی از سبک یادگیری فردی است. سبک های یادگیری زبان انگلیسی نشانگر این مسئله اند که فرد با چه روشی از بیشترین توانمندی خود استفاده می کند.
دانشمندان دسته بندی های متفاوتی برای سبک های یادگیری قائل شده اند که درک آن ها نیازمند آزمون های پیچیده آموزشی و روان شناختی است. در قست زیر به سه نمونه از مهمترین سبک های یادگیری زبان انگلیسی اشاره می کنیم. این سبک ها عبارت اند از :
دیداری
شنیداری
و حرکتی.
زبان آموزان می توانند به کمک متخصصان آموزش و روان شناسان یا با استفاده از سایت آموزش زبان انگلیسی از سبک یادگیری خود اطلاع یابند اما به منظور روشن تر شدن این مسئله به برخی ویژگی های هر یک از موارد بالا اشاره می کنیم.
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری دیداری هستند:
یادگیری زبان انگلیسی از طریق چارت، نمودار، جدول، عکس و ….؛
افزایش یادگیری زبان انگلیسی از طریق یادداشت برداری؛
استفاده از رنگ های مختلف به منظور نشان دادن مطالب آموزشی زبان انگلیسی؛
افزایش یادگیری زبان انگلیسی در صورت استفاده از موارد آموزشی رنگی و ….
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری شنیداری هستند:
گوش فرادادن به تدریس معلم بیش از دیگر زبان آموزان؛
ضبط صدای معلم و گوش دادن به آن به جای دادداشت کردن نکته ها؛
یادگیری زبان انگلیسی از طریق فایل های صوتی به جای کتب آموزشی؛
صحبت کردن در مورد درس های جدید با هم کلاسی ها و …
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری حرکتی هستند:
یادگیری زبان انگلیسی در حین ورزش، رانندگی و …. ؛
استفاده از موسیقی جهت یادگیری زبان انگلیسی؛
ایجاد ارتباط با کلمات زبان انگلیسی و اشیا مثلا از طریق ماکت سازی؛
استفاده از نقش بازی کردن یا به اصطلاح Role Play برای یادگیری مکالمات زبان انگلیسی و ….
پس از آگاهی از سبک یادگیری خود، نوبت به استفاده از راهبردهای یادگیری یا Learning Strategies مناسب زبان انگلیسی می رسد. چنانچه بخواهیم تفاوت های سبک و راهبرد را یادآور شویم، می توانیم سبک یادگیری زبان انگلیسی را رویکردی کاملا شخصی و منحصر به فرد در نظر بگیریم. این در حالی است که راهبردهای یادگیری آموزش زبان انگلیسی کلان هستند و زبان آموز با توجه به سبک یادگیری خود می تواند از اثر بخش ترین راهبرد استفاده کند.
از زبان آموزان خواسته می شود که به جای تمرکز بر سرعت پیشرفت خود در یادگیری زبان انگلیسی، از کاری که می کنند لذت ببرند. در واقع، زبان آموز در این مرحله می بایست به این مسئله فکر کنند که سطح مقدماتی را پشت سر گذاشته اند و همین مسئله می تواند قوت قلبی برای ایشان باشد.
مقاله جالبی رو دیدم که اونو براتون اینجا قرار میدم
در پاسخ به این سؤال که «آیا می توان بدون استاد، زبان انگلیسی را آموخت؟» ما بر این باوریم که همه می توانند با بهترین روش به یادگیری زبان انگلیسی در منزل بپردازند ولی این بدان معنا نیست که هیچ گونه نیازی به راهنمایی ندارند. به عبارت دیگر، این مسئله در صورتی امکان پذیر است که زبان آموزان به این باور رسیده باشند که در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی باید از راهنمایی های صحیح بر خوردار شوند اما یادگیری زبان انگلیسی، چه با استاد و چه بدون استاد، مستلزم برداشتن گام های صحیح، مؤثر و مفید در مسیر یادگیری است که برعهده خود زبان آموز می باشد.
۱ – انگیزه یادگیری زبان انگلیسی:
اولین و مهم ترین گام، داشتن انگیزه کافی و احساس نیاز به یادگیری زبان انگلیسی است. ممکن است علاقه شما به درک گفت و گوی گردشگران خارجی شما را به سمت یادگیری زبان انگلیسی سوق دهد و یا علاقه شما به فوتبال باعث شود پا به دنیای یادگیری زبان انگلیسی بگذارید. پر واضح است که یافتن انگیزه برای یادگیری زبان انگلیسی و در عین حال تقویت آن، می تواند پیشرفت ما در یادگیری زبان های خارجی دیگر را نیز به همراه داشته باشد.
۲ – برنامه ریزی برای یادگیری زبان انگلیسی:
گام دوم، داشتن یک برنامه ریزی زمانی مناسب جهت یادگیری زبان انگلیسی است. همان طور که یک متخصص تغذیه با توجه به سازوکار شیمیایی بدن، قد و وزن و دیگر عوامل مؤثر در تغذیه ما، یک برنامه غذایی خاص برایمان در نظر می گیرد، در فرایند یادگیری زبان انگلیسی نیز می بایست برنامه زمانی مخصوص به خود داشته باشیم و در جهت اجرای آن گام برداریم. شایان گفتن است که تنظیم چنین برنامه ای جز با آگاهی از استعدادها و علایق شخصی فرد میسر نیست.
۳ – استمرار در یادگیری زبان انگلیسی:
حال با وجود برنامه زمانی مناسب، گام سوم برای عملی شدن این برنامه زمانی مناسب، استمرار در یادگیری زبان انگلیسی است. متأسفانه اغلب می بینیم که بسیاری از زبان آموزان به طور منظم در جلسه های آموزش زبان انگلیسی شرکت نمی کنند و برنامه زبانی خود را به دقت پیاده نمی سازند. چنین مسئله ای به سادگی می تواند به روند یادگیری زبان انگلیسی لطمه بزند؛ چراکه استمرار داشتن در فرایند یادگیری زبان انگلیسی یکی از عوامل مهم پیش برنده زبان آموز است.
۴ – اعتماد به نفس:
گام چهارم داشتن اعتماد به نفس کافی است. تجربه نشان داده است آن دسته از زبان آموزانی که در فرآیند یادگیری زبان انگلیسی اعتماد به نفس کافی ندارند، دچار سردرگمی در مسیر آموزش زبان انگلیسی می شوند. به عبارت دیگر، این گروه به دلیل نداشتن اعتماد به نفس کافی قادر نخواهند بود آموخته های خود را در محیط های جمعی ابراز کنند.
۵ – تمرین و تحقیق:
بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که صرف شرکت در کلاس ها ی یادگیری زبان انگلیسی برای آموختن آن کفایت می کند، این در حالی است که کار یادگیری زبان انگلیسی در واقع بعد از اتمام کلاس آغاز می شود. زبان آموز می بایست خارج از کلاس زبان انگلیسی، فعالیت زبانی و مطالعه داشته باشد و این، گام پنجم یادگیری صحیح زبان انگلیسی است.
داشتن یک برنامه زبانی مناسب با در نظر گرفتن دو عامل حیاتی فعالیت زبانی و استمرار در کنار مدیریت زمان می تواند در پیشبرد اهداف زبانی شما بسیار مؤثر باشد.
۶ – ساده گویی:
گام ششم، ساده انگاشتن زبان انگلیسی است. بسیاری از زبان آموزان بر این باورند که استفاده از واژگان و اصطلاحات پیچیده در مکالمات و مکاتبات آن ها را فراگیرندگانی حرفه ای تر جلوه می دهد؛ در حالی که چنین باوری بس نادرست است.
۷ – تلفیق مهارت های یادگیری زبان انگلیسی:
گام هفتم، تلفیق چهار مهارت گفت و شنود، خواندن و نوشتن و دیگر زیر مجموعه های زبان انگلیسی با یکدیگر است. تأکید بر یک یا دو مهارت و نادیده انگاشتن مهارت های دیگر کاری اشتباه است. برای تقویت این مهارت ها باید تمرین های مربوط به هر یک را به طور مستمر انجام داد.
۸ – شخصی سازی:
با به کارگیری گام هشتم می توان آموخته های خود را در کلاس های زبان یا خود آموزی ها به یافته های ماندگار در ذهن مبدل کرد و این موضوع جز با مرتبط ساختن آن ها با زندگی شخصی مان امکان پذیر نیست. مادامی که ما زبان آموزان زبان دوم یا سوم به زبان های خارجی به چشم درس نگاه می کنیم، نمی بایست انتظار پیشرفت قابل ملاحظه ی در این زمینه داشته باشیم. در حقیقت، با درگیر کردن زندگی شخصی خود با دانسته های زبانی، نه تنها می توان آن ها را تثبیت کرد بلکه می توان تأثیر شان را در عرصه های مختلف زندگی همچون ارتباط با دیگر افراد، اطلاع از اخبار، کسب علم و بسیاری موارد دیگر ملاحظه کرد.
۹ – راهبردها و سبک ها یادگیری زبان انگلیسی:
گام نهم که تأثیر بسیار مهمی در فرایند زبان آموزی دارد، آگاهی از سبک یادگیری فردی است. سبک های یادگیری زبان انگلیسی نشانگر این مسئله اند که فرد با چه روشی از بیشترین توانمندی خود استفاده می کند.
دانشمندان دسته بندی های متفاوتی برای سبک های یادگیری قائل شده اند که درک آن ها نیازمند آزمون های پیچیده آموزشی و روان شناختی است. در قست زیر به سه نمونه از مهمترین سبک های یادگیری زبان انگلیسی اشاره می کنیم. این سبک ها عبارت اند از :
دیداری
شنیداری
و حرکتی.
زبان آموزان می توانند به کمک متخصصان آموزش و روان شناسان یا با استفاده از سایت آموزش زبان انگلیسی از سبک یادگیری خود اطلاع یابند اما به منظور روشن تر شدن این مسئله به برخی ویژگی های هر یک از موارد بالا اشاره می کنیم.
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری دیداری هستند:
یادگیری زبان انگلیسی از طریق چارت، نمودار، جدول، عکس و ….؛
افزایش یادگیری زبان انگلیسی از طریق یادداشت برداری؛
استفاده از رنگ های مختلف به منظور نشان دادن مطالب آموزشی زبان انگلیسی؛
افزایش یادگیری زبان انگلیسی در صورت استفاده از موارد آموزشی رنگی و ….
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری شنیداری هستند:
گوش فرادادن به تدریس معلم بیش از دیگر زبان آموزان؛
ضبط صدای معلم و گوش دادن به آن به جای دادداشت کردن نکته ها؛
یادگیری زبان انگلیسی از طریق فایل های صوتی به جای کتب آموزشی؛
صحبت کردن در مورد درس های جدید با هم کلاسی ها و …
برخی ویژگی های زبان آموزانی که دارای سبک یادگیری حرکتی هستند:
یادگیری زبان انگلیسی در حین ورزش، رانندگی و …. ؛
استفاده از موسیقی جهت یادگیری زبان انگلیسی؛
ایجاد ارتباط با کلمات زبان انگلیسی و اشیا مثلا از طریق ماکت سازی؛
استفاده از نقش بازی کردن یا به اصطلاح Role Play برای یادگیری مکالمات زبان انگلیسی و ….
پس از آگاهی از سبک یادگیری خود، نوبت به استفاده از راهبردهای یادگیری یا Learning Strategies مناسب زبان انگلیسی می رسد. چنانچه بخواهیم تفاوت های سبک و راهبرد را یادآور شویم، می توانیم سبک یادگیری زبان انگلیسی را رویکردی کاملا شخصی و منحصر به فرد در نظر بگیریم. این در حالی است که راهبردهای یادگیری آموزش زبان انگلیسی کلان هستند و زبان آموز با توجه به سبک یادگیری خود می تواند از اثر بخش ترین راهبرد استفاده کند.
از زبان آموزان خواسته می شود که به جای تمرکز بر سرعت پیشرفت خود در یادگیری زبان انگلیسی، از کاری که می کنند لذت ببرند. در واقع، زبان آموز در این مرحله می بایست به این مسئله فکر کنند که سطح مقدماتی را پشت سر گذاشته اند و همین مسئله می تواند قوت قلبی برای ایشان باشد.
نظر