دوره های ادبی در انگلستان: دوران آنگلوساکسونها و قرون وسطی

[Angel]

دوران آنگلوساکسونها و قرون وسطی
(1485-449)


عوامل تاریخی، اجتماعی، و فرهنگی

آنگلو ساکسونها

در سال 43 میلادی رومیها نواحی سلت (کلت celt/kelt) نشین جنوبی بریتانیا را فتح کردند و ساکنان آنجا را با سبکی مترقی تر از آنچه سلت ها تا آن زمان برای زندگی می شناختند آشنا کردند. در اوایل سده پنجم که امپراطوری روم با خطر سقوط مواجه شد لژیونهای رومی بریتانیا را ترک کردند تا از کشور خودشان دفاع کنند، پس بریتانیایی که به زندگی شهری آرام رومی ها عادت کرده بود به طعمه ای بی حفاظ برای مهاجمان تبدیل شد. در سال 449 انگل ها(Angles)، ساکسون ها(Saxons)، و ژوت ها(Jutes) (قبایل ژرمن که به مجموعه آنها "آنگلو ساکسون" ("Anglo-Saxons") می گویند) هجوم به سواحل شرقی بریتانیا را آغاز کردند.

(بر طبق افسانه ها) بریتانیایی ها به رهبری پادشاهی به نام آرتور چند صباحی در برابر مهاجمان ایستادگی کردند و به پیروزیهایی نیز دست یافتند. اما جنگاوران آنگلو ساکسون که زره هایی از پوست حیوانات به تن داشتند و در استفاده از نیزه نیز تبحر داشتند بتدریج جنگجویان بریتانیا را به سمت کوهستانها راندند و سرزمینهای آنها را تصاحب کردند. و این آغازی خونین برای کشوری بود که بعدها به نام انگلستان شناخته شد.

این مهاجمان ژرمن نواحی جنوب شرق بریتانیا را تصرف کردند و آن را "سرزمین انگل ها" (Angle-land) نامیدند. نظام اجتماعی آنها براساس دسته بندی قبیله ای بود: کارشان زراعت و شکار بود و به خدایان متعددی معتقد بودند. در اواخر قرن هفتم با عیسوی شدن مردم بریتانیا به تمدنی واحد تبدیل شدند.

وایکینگها و نورمن ها

در طول قرنهای هشتم و نهم قبایل ژرمن دیگری به بریتانیا هجوم آوردند. وایکینگهای دانمارکی و نورمن ها(Normans) حملات خود را برای تصاحب بریتانیا آغاز کردند. تا اواسط قرن نهم بیشتر سرزمین انگلستان به تصرف مهاجمان در آمده بود. با اینحال، درسال 878 وقتی سربازان آلفرد کبیر(Alfred the Great)، پادشاه وسکس، در جنگ ادینگتون (Edington)در برابر وایکینگهای دانمارکی به پیروزی دست یافتند اوضاع برعکس شد. آلفرد در پیروزیهای متمادی لندن و بالاخره بیشتر انگلستان را باز پس گرفت. این از جمله دلایل نامیدن او به لقب "کبیر" است. تا یک قرن بعد پسران و نوادگان آلفرد موفق شدند تمام انگلستان را از وایکینگهای دانمارکی پس بگیرند و بالاخره آرامش بر کشور حکمفرما شد.

اما این دوره صلح هم کوتاه بود. با مرگ شاه ادوارد در سال 1066 ویلیام، دوک نرماندی (نرماندی ناحیه ای در شمال غرب فرانسه بود که به تصرف وایکینگها در آمده بود) ادعای تاج و تخت انگلستان را داشت اما شورای سلطنتی انگلستان(English council of elders) هارولد دوم را به پادشاهی برگزید. ویلیام به تلافی این انتخاب به خاک آنگلو ساکسونها حمله برد و در جریان نبرد هیستینگز(The Battle of Hastings) انگلیسها را شکست داد و به عنوان اولین پادشاه نرمان انگلستان بر تخت نشست و با این کار به دوره آنگلوساکسونها پایان داد.

نظام فئودالی در انگلستان

با سلطه نرمان ها بر انگلستان مردم آنگلوساکسون آن سرزمین مقهور حکومت اشرافی آنها شدند. ویلیام فاتح نظام اجتماعی، اقتصادی و سیاسی فئودالی (ارباب و رعیتی) را به انگلستان آورد. در این نظام املاک مردم، که ثروت اصلی آنها بود، بین مالکین بزرگ، یعنی لرد ها و بارونهای نرمان، تقسیم می شد. مالکین کوچکتری هم بودند که شوالیه نام داشتند. آنها زمینهای خود را به مالکین بزرگ تر می سپردند تا امکان زراعت در آنها را برایشان فراهم آورند. در مقابل شوالیه ها هم به خدمت مالکین بزرگ در می آمدند. در پایین ترین مرتبه هم رعیت ها یا سرف ها(serfs) قرار داشتند. آنها مقامی نظیر بردگان داشتند و جزء زمینی که در آن زراعت می کردند محسوب می شدند.

روابط فئودالی گهگاه دستخوش جدالها و کشمکشهایی نیز می شد. در اوایل قرن 13 شاه جان که برای هزینه های نظامی نیاز به پول بیشتر داشت، بدون مشورت، بار مالی سنگینی را به بارونهای زمین دار خود تحمیل کرد. در سال 1215 همان بارونها او را مجبور به قبول قانونی به نام مگنا کارتا (the Magna Carta) کردند که بموجب یکی از بند های آن او دیگر حق نداشت بدون موافقت بارونها مالیاتها را بالا ببرد. (تصویر Magna Carta را در بالا می بینید)

جنگ و طاعون

قرن چهاردهم دوره تاریکی برای انگلستان بود. در سال 1337 "جنگ صد ساله" (The Hundred Years' war) بین انگلستان و فرانسه در گرفت. گرچه این جدال خزانه انگلستان را خالی کرد اما جدایی از فرانسه که در پس این جنگ بود باعث شد تا انگلستان هویت مستقل خود را بازیابد.

در میانه جنگ صد ساله بیماری همه گیری که به "مرگ سیاه" معروف شده بود اروپا را در بر گرفت. این طاعون اولین بار در سال 1348 در انگلستان شایع شد و در دهه های بعد از آن هم باز ظهور کرد. مرگ سیاه تقریباً یک سوم مردم انگلستان را از بین برد؛ و این کاهش جمعیت نظام فئودالی را کم کم ناپدید کرد و شهرها شروع به رشد کردند. این انتقال قدرت از زمینداری اشرافی به زندگی متوسط شهری صحنه اجتماع را برای ظهور عصر جدیدی به نام رنسانس (Renaissance) فراهم ساخت.


برگرفته از: Glencoe Literature the Reader's Choice; McGraw-Hill Companies; 2007

برگردان به فارسی: مهدیه حمزه


:::جهت بررسی سیر خطی وقایع آن دوره در انگلستان و جهان فایلThe Anglo-Saxon Period & the Middle Ages Timeline را که ضمیمه این پست شده دریافت و مطالعه نمایید.

در ادامه به بررسی منظومه های حماسی، نیروی ایمان، و دنیای رمانس می پردازیم.

[Angel]

منظومه های حماسی

در جوامع پیچیده ای مثل جوامع امروزی طیف وسیعی از الگوهای قهرمانی وجود دارد. اما آنگلوساکسونها فقط یک نوع الگوی قهرمانی داشتند: جنگجویان(warriors). جنگجویان در بر دارنده صفاتی بودند که در بین قبایل ساکن سواحل بریتانیا پرارزش شمرده می شدند. شجاعت صفت مهمی بود چرا که یک جنگجو با شجاعت نشان دادن از خود می توانست به شهرت و جاودانگی دست یابد. وفاداری به بزرگ قبیله هم از اهمیت زیادی برخوردار بود، همینطور دانایی در تصمیم گیری ها و راهنمایی دیگران. بر خورداری از قوای بدنی هم برای فائق آمدن بر دشمنان اهمیت داشت.

جامعه ای از جنگجویان

جنگاوری برای آنگلوساکسونهای اولیه شیوه ای برای گذران زندگی بود؛ و بازتاب این واقعیت را در سازماندهی قبیله ای، ارزشها، باورها و همینطور شعر آنها می توان دید. هر قبیله از خانواده های جنگاوران تشکیل شده بود که همه تحت رهبری یک امیرپهلوان بودند که او هم به نوبه خود در خدمت یک شاه یا رهبر بود. یک رهبر آنگلوساکسون در وهله اول یک فرمانده جنگی بود که از مردمش در مقابل حملات خارجی دفاع می کرد، و رهبری جنگاوران خود را در اردوهای جنگی بر عهده داشت. روابط خاص شاه با امیران پهلوان خود که به comitatus معروف است راز فتوحات آنان بود. شاه شجاعترین جنگاوران خود را با سخاوت شاهانه خود مفتخر می کرد. (بخاطر همین است که یکی از رایج ترین لقبها برای یک شاه یا رهبر "بخشنده مال و منال" بوده.) در مقابل، جنگاوران هم وفاداری کامل خود را به شاه نشان می دادند. مورخ رومی، تاسیتوس(Tacitus)، وفاداری شدید جنگاوران ژرمنی را که پیشینیان آنگلوساکسون ها بودند، اینگونه به تصویر می کشد: "در میدان جنگ برای یک فرمانده ننگ است که جنگجویانش در شجاعت از او پیشی بگیرند، و برای جنگاوران هم ننگ است که هم اندازه فرمانده اشان از خود شجاعت نشان ندهند. و پس از مرگ فرمانده در یک نبرد، جان سالم بدر بردن از آن نبرد برای یک جنگاور تا آخر عمر شرم و رسوایی در پی دارد."

ادبیات شفاهی

آنگلوساکسونها زبان، دین، فرهنگ، و ادبیات شفاهی ژرمن خود را با خود به بریتانیا آوردند. راویان آنگلوساکسون در منظومه های قهرمانی خود اعمال جنگاوران را به نیکی به تصویر می کشیدند و بعضی خصوصیات آنها چون قوای بدنی، شجاعت، و وفاداری را، که معتقد بودند خصوصیاتی هستند که میتوانند انسانها را از چنگ تهدیدهای اهریمنان نجات بدهند، می ستودند. خنیاگران که به نام "شوپ" (scops) معروف بودند در مجالس بزم دربار درمیان شاهان و امیران دلاور منظومه های قهرمانی را با آوای چنگ می خواندند. در جامعه ای به غایت عامی، چنین منظومه هایی نقش یک سرگرمی ادبی را ایفا می کردند، علاوه برآن برای جنگاورانی که به این منظومه ها گوش می دادند هم نقش الگو و هدف را داشتند؛ مثلاً رسیدن به شهرت جاودان به دلیل انجام اعمال قهرمانی.

آداب و رسوم ژرمن و سنتهای عیسوی

آداب و رسوم ژرمن و سنتهای عیسوی دو نکته تأثیر گذار بر ادبیات انگلیسی قدیم یا ادبیات آنگلو ساکسون بودند. سنتهای ادبی آنگلو ساکسون عمیقاً ریشه در فضای تیره داستانهای قهرمانی اساطیر ژرمنی داشت، فضای حاکم بر آنها دنیایی حزن انگیز بود که در آن حتی خدایان نیز محکوم به نابودی بودند. از آنجاییکه ژرمنها در اعتقادات مذهبی خود به جهان پس از مرگ اعتقاد نداشتند، هدف اصلی جنگاوران کسب شهرت در همین دنیا بود. رسوخ عیسویت با خدای قادر و اعتقاد به جهان پس از مرگش نه تنها بطور کامل جایگزین این عقاید اساطیر ژرمن نشد بلکه به همزیستی با آنها پرداخت. در کارهایی مثل بیووولف شاعر عناصر ژرمن و عیسوی را با هم می آمیزد. مثلاً در وصف گرندل هم اورا یک غول می خواند و هم از نسل قابیل، اولین قاتل به روایت انجیل.

اهمیت تقدیر (Wyrd)

بدلیل وجود جنگهای دائمی بین قبایل آنگلو ساکسون، و نبود علم و امکانات پزشکی زندگی آنگلوساکسونهای اولیه معمولاً کوتاه بود. بنابراین، آنان معتقد بودند تقدیر، که در بین آنها wyrd نامیده می شد، بر سرنوشت انسانها حکم می راند و سرنوشت نهایی و گریز ناپذیر هر انسانی مرگ است. تنها واکنش مناسبی که یک جنگجو در برابر چنین سرنوشت ناراحت کننده ای می توانست از خود نشان بدهد این بود که با آن با شجاعت روبرو شود. آخرین کلمات بیووولف بیانگر نگاه ژرمن به تقدیر است: "سرنوشت تبارم را به باد فنا داد؛ نیروی جنگاوران را از آنها زدود و آنان را به سوی مرگی که انتظارشان را می کشید رهنمون شد. و اکنون من نیز از آنان پیروی می کنم."

برگرفته از: Glencoe Literature the Reader's Choice; McGraw-Hill Companies; 2007

برگردان به فارسی: مهدیه حمزه

:::جهت مطالعه و بررسی بیشتر آثار ادبی مرتبط با این موضوع فایل The Epic Warrior را که به این مطلب ضمیمه شده است دریافت و مطالعه نمایید. این فایل شامل عناوین زیر است:

******* The Death of Humbaba
******* from Gilgamesh
******* from The Battle of the Pelennor Fields
******* from The Lord of the Rings: The Return of the King
******* from The Collected Beowulf
TIME: A Brief History of Heroes
Vocabulary Workshop: Word Origins and Word Parts: Understanding Anglo-Saxon Derivations
*******The Seafarer

[Angel]

نیروی ایمان

معمولاً بلند ترین ساختمانهای یک جامعه نشان دهنده ارزشهای حاکم بر آن جامعه است. بر همین اساس، آسمان خراشهای بلند امروزی به وضوح بیانگر اهمیت ارزشهای تجاری حاکم بر جوامع مدرن هستند. در مقابل، بلندترین ساختمانهای شهرهای انگلستان قرون وسطی برجهای سنگی کلیساهای بزرگ بودند، و این نماد اهمیت کلیسای کاتولیک روم در زندگی مردم بود. اولین کلیسای جامع در انگلستان در بین سالهای 1070 تا 1180 در کانتربری ساخته شد که آغازگر دوره ای چهارصد ساله در ساخت کلیساهای جامع بود؛ کلیساهای عظیمی که با برجهای بلندشان شاهکارهای هنر معماری و سنگ تراشی محسوب می شوند و به دست توانمندترین معماران، سنگ تراشان، هنرمندان، و صنعت گران آن دوران در تقدیس عظمت خداوند ساخته شده اند.

دعوت مردم انگلستان به دین مسیح

در سال 596 پاپ گرگوری اول (Pope Gregory I) گروهی از مبلغین مذهبی را به رهبری سنت آگوستین برای مسیحی کردن آنگلو ساکسونها به انگلستان فرستاد. تا سال 650، بیشتر مردم انگلستان در ظاهر مسیحی شده بودند، با این حال مردم زیادی هنوز عادات واعتقادات غیر مسیحی خود را حفظ کرده بودند. در این اثنا، راهبان ایرلندی هم مسیحیت را به بقیه نقاط انگلستان آورده بودند و اولین دیر مسیحی انگلستان را در سواحل جزیره لیندیس فارن (Lindisfarne) بنا کرده بودند.

با ورود مسیحیت، نور آموزش و فرهنگ نیز تابیدن گرفت. در قرن هشتم فرهنگ آنگلوساکسون چنان در صومعه های نورتمبریا(Northumbria) به اوج رسید که به تولید کتابهای مزینی اقدام شد که به "نسخ زرنگار" معروف بودند. برخی از این نسخ جزء زیباترین آثار هنری قرون وسطی محسوب می شوند.

صومعه ها

همینطور که مسیحیت در سرتاسر انگلستان آنگلوسکسون رواج میافت، مردان و زنانی تصمیم می گرفتند زندگیشان را وقف عبادت و کار کنند. این راهبان و راهبگان به محافل مذهبی پیوستند که از نظر قوانین کلی زندگی گروهی به شدت با یکدیگر متفاوت بودند. برخی از این محافل قوانین سخت گیرانه تری داشتند. در آنها اعضای محفل ملزم به زندگی زاهدانه و فقیرانه، روزه های طولانی، اطاعت محض، و کار سخت بودند.

راهبان انگلیسی در صومعه های خود کتابخانه ها و مدرسه هایی تأسیس کردند که در آنها بر اهمیت آثار مکتوب، خصوصاً کلام کتاب مقدس، تکیه داشتند. راهبان آنگلوساکسون با نسخه برداری از آثار خطی قدیمی، بخش اعظم ادبیات کلاسیک و آنگلوساکسون را از خطر نابودی نجات دادند. همچنین، بید محترم(Venerable Bede) و راهبان دیگر، خود آثار پژوهشی خلق کردند که جزء اولین آثار مکتوب ادبیات انگلیسی بشمار می روند. اولین اثر ارزنده از این دست، تاریخ کلیسای ملت انگلیس (Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum) نوشته بید است. که تصویر تقریباً کاملی از زندگی در دوران آنگلوساکسونهای اولیه به ما میدهد. بید کتابش را مانند اکثر دانش پژوهان رهبانی آن زمان به زبان لاتین، زبان علمی کلیسای آن دوران، نوشت.

اولین کسی که در آن زمان زبان انگلیسی قدیم را به عنوان زبان نوشتار تقویت کرد آلفرد کبیر(Alfred the Great)، بزرگترین رهبر سیاسی دوران بود. بزرگترین کار آلفرد در این زمینه همکاری در تألیف کتاب "وقایع نامه آنگلوساکسون" (The Anglo-Saxon Chronicle)است. وقایع نامه آنگلوساکسون کتابی در باب تاریخ انگلستان قدیم است که به نثر و نظم نوشته شده.

سفرهای زیارتی (Pilgrimages)

یکی از راههای نشان دادن ارادت مذهبی در قرون وسطی سفرهای زیارتی به اماکن مقدس بود. اگرچه زائران انگلیسی به دلیل دوری راه نمی توانستند برای زیارت به مکانهای مقدسی مثل اورشلیم یا رم بروند، اما در کشور خودشان اماکن مقدس دیگری وجود داشت که برای زیارت انتخاب می کردند. یکی از معتبرترین این اماکن کلیسای جامع کانتربری(The Canterbury Cathedral) بود که اسقف اعظم توماس بکت(Archbishop Thomas a Beckett) در سال 1170 در آنجا کشته شده بود. زائرانی که چاوسر(Chaucer) در حکایتهای کانتربری(Canterbury Tales) به تصویر می کشد در راه سفر به این مکان مقدس هستند تا از آن اسقف شهید طلب رحمت کنند.

نمایش های مذهبی

در دوره ای که تعداد کمی از مردم خواندن می دانستند کلیسا از روشهای دیگری مثل خطابه ها، سرگرمی های عامه پسند، و پنجره های منقوش برای آموزش حقایق و رخدادهای مذهبی به مردم استفاده می کرد. تئاتر انگلیسی هم در همین بستر رشد یافت. کلیسا در مراسمی که در روزهای عید مثل عید پاک (Easter) یا یکشنبه نخل (Palm Sunday) برگزار می کرد نمایش هایی را، برگرفته از حکایت های کتاب مقدس، اجرا می کرد. رفته رفته صحنه اجرای این نمایشها از صحن کلیساهای بزرگ به فضاهای باز روستایی و از آنجا به ارابه های نمایش، که در واقع سن های سیار نمایش بودند، منتقل شد. کلیسا معمولاً از مردم عادی به عنوان بازیگران نمایش ها استفاده می کرد، مثلاً اعضای اتحادیه صنف نانوایان که لباسهای شخصیتهای داستانهای کتاب مقدس را به تن کرده بودند.

در بعضی از شهرهای انگلستان استقبال خوبی از این نمایش ها صورت می گرفت و از همین روی برگزار کنندگان می توانستند یک دوره کامل را، که از خلقت جهان آغاز می شد و به روز قیامت ختم می شد، اجرا کنند. در آن زمان به اینگونه نمایشها نمایشهای صنعتی(mystery plays) می گفتند زیرا توسط اعضای اصناف صنعتی اجرا می شدند. البته کلمه mystery که معنای رایجش رمز و راز است، در آن زمان به معنای صنعت و پیشه به کار می رفته. نمایشهای مردم پسند دیگری هم بودند که واقعیت گرایی در آنها کم رنگ تر بود و به نمایشهای اخلاقی (morality plays) مشهور بودند. این نمایشها با تجسم بخشیدن به مفاهیم انتزاعی مانند خوبی، بدی، و ... در قالب شخصیتهای نمایش، به تماشاچیان پندهای اخلاقی می دادند.

برگرفته از: Glencoe Literature the Reader's Choice; McGraw-Hill Companies; 2007

برگردان به فارسی: مهدیه حمزه


***تصاویر از راست به چپ نمای خارجی و داخلی کلیسای جامع کانتربری و پنجره ای منقوش به تصویر توماس بکت در همین کلیسا است.



:::جهت بررسی برخی آثار ادبی مرتبط با نقش دیدگاههای مذهبی در ادبیات دوران آنگلوساکسونها و قرون وسطی فایل The Power of Faith را که به این مطلب ضمیمه شده دریافت و مطالعه نمایید. این فایل شامل عناوین زیر می باشد:

*****from The Ecclesiastical History of the English People
Literary History: The Development of English
***** from The Canterbury Tales
TIME: The Roads Now Taken
***** from The Book of Margery Kempe
Grammar Workshop: Language Usage: Correcting Verb Tense
Literary History: Miracle and Morality Play
***** from Everyman

[Angel]

دنیای رمانس

برای بسیاری از ما امروز تصویر شوالیه ای در زره درخشان نشانه ای برای قرون وسطی است. دلیل این مسأله تا حدی به محبوبیت همیشگی رمانس های قرون وسطایی بر می گردد. رمانسها با توصیف شوالیه های شجاع در حال ابراز عشق به دختران دلربا، بانوان نجیب زاده با کلاههای مخروطی شکل به سر، قلعه هایی با خندق و پل متحرک، نوازندگان دوره گرد، و مردم عادی در حال تماشا و لذت بردن از مسابقات و نمایشهای عمومی، تصاویری، گرچه بیشتر خیالی، اما پر رنگ و تأثیر گذار از زندگی قرون وسطایی ارائه می کنند.

شوالیه

جنگهای دائمی با دسته های سربازهای مسلح و شوالیه هایی که برای یافتن نام با هم نبرد می کردند مشخصه زندگی در قرون وسطی بود. شوالیه ها در بین مردم از اعتبار اجتماعی بالایی برخوردار بودند و هسته اصلی اشرافیت فئودالی را، که بر مبنای ارتباطات بین ارباب و رعیت بود، شکل می دادند. رعایا در قبال زمینی که در اختیار داشتند خواسته های اربابان خود را، که مهمترین آنها خدمت نظامی به اربابان بود، برآورده می کردند.

شوالیه ها که فقط به عنوان جنگاور تعلیم دیده بودند بجز جنگیدن مسئولیت مهم دیگری نداشتند و هنگامیکه جنگ واقعی در کار نبود با ترتیب دادن مبارزه های نمایشی، هم موجبات سرگرمی مردم، و هم فرصتی برای تمرین و پیشرفت مهارتهای جنگی خودشان را فراهم می آوردند. با اینحال همین نمایشهای تمرینی گاهی به قیمت جانشان تمام می شد. حدود سال 1500 در روش اجرای نمایش نیزه بازی سواره تغییراتی ایجاد شد تا تبدیل به سرگرمی کم خطرتری شود. کلیسا هم برای تعدیل خشونت شوالیه ها قانون ممنوعیت خشونت در روزهای یکشنبه و اعیاد را وضع کرد.

سلحشوری و عشق درباری

تحت تأثیر تعلیمات کلیسا، در قرن یازده و دوازده، خلق و خوی جوانمردانه ای که "شوالیه گری" یا "سلحشوری" نامیده می شد کم کم در بین نجیب زادگان اروپا به یک آرمان تبدیل شد. کلمه سلحشوری (chivalry) از لغت فرانسوی “chevalier” گرفته شده که معنی آن "سوارکار" است. "سلحشوری" به اصول اخلاقی که شوالیه ها ملزم به رعایت آن بودند اشاره دارد. بر اساس این اصول شوالیه ها می کوشیدند شرافتمند، سخاوتمند، و شجاع باشند؛ در مبارزه ماهر و نسبت به بانوان فروتن باشند و از زنان بیوه و یتیمان حمایت کنند. این رفتارهای خیالی بر ادبیات داستانی و ادبیات منظوم آن دوره تأثیر زیادی گذاشت. گرچه اصول سلحشوری در همه موارد موفق نبودند، ولی به متمدن کردن رفتار سلحشوران و بالابردن مقام اجتماعی بانوان کمک زیادی کردند.

عشق درباری که به اصول شوالیه گری بسیار نزدیک است ارتباط بین یک شوالیه و یک بانوی درباری را که همسر مرد دیگری است به تصویر می کشد. در قرون وسطی در خانواده های اشراف به ندرت پیش می آمد که ازدواج، پیوندی براساس عشق بین زن و مرد باشد، بلکه نوعی قرارداد تجاری برای انتقال اموال و دارایی ها و یا پیمانی سیاسی جهت اتحاد دو خاندان بود. با اینحال، عشق درباری که در اشعار و ترانه های تروبادورهای جنوب فرانسه مورد اقبال عمومی قرار گرفته، به عنوان ارزشهای برتر، عشق شهوانی و جانسپاری بی چون و چرای یک شوالیه در برابر بانوی خود را به نمایش می گذارد. مثال این نوع عشق را در افسانه های آرتور (Arthurian legends) در عشق میان شوالیه لنسلوت و گوینیور (Sir Lancelot and Guinevere) شاهد هستیم.

ظهور رمانس

رمانس که با شروع قرن دوازدهم در فرانسه بالیدن گرفت تبدیل به پرطرفدار ترین ژانر ادبی در انگلستان قرون وسطی شد. بیشتر رمانسها وصف کننده ماجراهای شوالیه های افسانه ای و تجلیل کننده شوالیه گری و عشق درباری هستند. نویسندگان انگلیسی زیادی رمانسهایی را به نظم یا نثر در وصف شاه آرتور افسانه ای و شوالیه های میز گردش به رشته تحریر در آورده اند. در این میان قابل توجه ترین رمانس منظوم به زبان انگلیسی “Sir Gawain and the Green knight” نام دارد که در حدود اوایل قرن چهاردهم بدست یک شاعر گمنام به نظم نوشته شده. این اثر در بر دارنده درونمایه های سلتی (celtic) و صناعات شعری آنگلوساکسونها مثل واج آرایی(allitration) است و داستان نیمه جدی سفر بهترین شوالیه شاه آرتور را بازگو می کند.

در حدود سال 1470، با نزدیک شدن به پایان دوران قرون وسطی، سر توماس مالوری (Sir Thomas Malory) تمام افسانه های آرتور را در اثر خود به نام "مرگ آرتور" (Le Morte d’Arthur) بازنویسی کرد. این اثر یکی از بهترین آثار منثور قرون وسطی برشمرده می شود.

برگرفته از: Glencoe Literature the Reader's Choice; McGraw-Hill Companies; 2007

برگردان به فارسی: مهدیه حمزه


::: جهت آشنایی بیشتر با نمونه های ادبی عصر شوالیه ها و رمانس فایل The World of Romance را که ضمیمه مطلب است دریافت و مطالعه نمایید. این فایل شامل سرفصلهای زیر می باشد:

********** from Sir Gawain and the Green Knight (Romance by Anonymus)
Historical Perspective: from A Distant Mirror (Barbara Touchman)
********** from Le Morte d'Arthur (Sir Thomas Malory)
Literary History: The Ballad Tradition
********** Sir Patrick Spens
********** Bonny Barbara Allan
********** Get Up and Bar the Door
Literature of the Time
********** from The Ecclesiastical History of the English People (The Venerable Bede)

Vocabulary Workshop: Context Clues: Determining the Meaning of Unfamiliar Words
Writing Workshop: Descriptive Essay: Describing a Character
Speaking, Listening, and Viewing Workshop: Presenting a Photo Essay

Test Preparation and Practice